مرکز بهداشت شمال غرب یک

به گزارش روابط عمومی مرکز بهداشت شمال غرب یک دانشگاه علوم پزشکی ایران، در شرایط فعلی ضرورت توجه به سلامت روانی اقشار حساس جامعه بیش از گذشته احساس می‌شود. روان‌شناسان هشدار می‌دهند که قرار گرفتن کودکان در معرض اخبار جنگ، حتی به‌طور غیرمستقیم، می‌تواند عواقب روانی جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد. به گفته متخصصان، کودکان نباید بیننده‌ی مستقیم اخبار جنگ باشند؛ زیرا ذهن آن‌ها توان پردازش این حجم از خشونت و اضطراب را ندارد.

 

بررسی‌های بالینی نشان می‌دهد کودکانی که در فضای ملتهب اخبار خشونت‌آمیز قرار دارند، ممکن است در ابتدا واکنشی نشان ندهند، اما اثرات روانی این تنش‌ها در آینده به شکل‌هایی مانند شب‌ادراری، پرخاشگری، ناخن‌جویدن، لکنت زبان یا اختلالات خواب بروز پیدا می‌کند. این هشدار در مورد سالمندان نیز صادق است؛ چراکه سیستم روانی آن‌ها نیز در برابر استرس‌های سنگین آسیب‌پذیرتر شده است.

 

روان‌شناسان توصیه می‌کنند والدین و مراقبان، پیش از هر چیز با فرزندان خود گفت‌وگو کنند و بفهمند که آن‌ها چه اطلاعاتی دارند و چه احساسی را تجربه می‌کنند. استفاده از زبان ساده و آرامش‌بخش و پرهیز از انتقال هیجانات منفی، یکی از راهکارهای مهم در این زمینه است. ایجاد فضایی امن برای طرح سؤالات و اصلاح برداشت‌های نادرست کودک، به او کمک می‌کند تا با واقعیت‌ها به شکل سالم‌تری روبه‌رو شود.

 

در کنار گفتگو، تأکید بر وجود افراد کمک‌کننده در بحران‌ها مانند امدادگران و سازمان‌های بشردوستانه، می‌تواند تصویر مثبت‌تری از جهان به کودک ارائه دهد. همچنین، پیشنهاد می‌شود کودکان را به فعالیت‌های هنری مانند نقاشی، شعر یا کارهای گروهی که حواس آن‌ها را از بحران‌ها پرت می‌کند، تشویق کنیم. چنین فعالیت‌هایی علاوه بر کاهش اضطراب، احساس مفید بودن را در کودک تقویت می‌کند.

 

پایان دادن درست به مکالمات نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. والدین باید مطمئن شوند که کودک در وضعیت روانی متعادل رها می‌شود و بداند در صورت نگرانی، همواره امکان گفت‌وگو و حمایت وجود دارد. پیگیری مداوم وضعیت روانی کودک، توجه به نشانه‌های غیرکلامی مانند کابوس، دل‌درد یا وابستگی بیش از حد، می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر پیشگیری کند.

 

کارشناسان همچنین بر محدود کردن مواجهه کودکان و سالمندان با اخبار و رسانه‌ها تأکید می‌کنند. توصیه می‌شود تا حد امکان از پیگیری اخبار از طریق تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی در حضور این گروه‌ها پرهیز شود. حتی گفتگوهای خانوادگی درباره مسائل جنگی نیز می‌تواند تنش‌آور باشد و باید با دقت مدیریت شود.

 

در نهایت، کارشناسان یادآوری می‌کنند که والدین و مراقبان باید از سلامت روان خود نیز غافل نشوند. حفظ آرامش فردی، گفت‌وگو با افراد مورد اعتماد، زمان‌بندی برای پیگیری اخبار و اختصاص وقت برای فعالیت‌های آرامش‌بخش، همگی از عواملی هستند که به حفظ تعادل روانی خانواده کمک می‌کنند.